Farmakologia

Spasmalgon – roztwór do wstrzykiwań, dawkowanie, działanie. Co warto wiedzieć o tym leku?

Spasmalgon – roztwór do wstrzykiwań, dawkowanie, działanie. Co warto wiedzieć o tym leku?

Spasmalgon to złożony lek, który działa rozkurczowo. Ma też silne działanie rozkurczowe. Używa się go w walce z bólem układu pokarmowego i moczowo-płciowego. Jest on powszechnie używany. Zobacz, co jeszcze należy wiedzieć o jego działaniu.

Spasmalgon jest lekiem złożonym, który działa rozkurczająco na mięśnie gładkie przewodu pokarmowego, dróg żółciowych i moczowych oraz dróg rodnych. Jego działanie przeciwbólowe sprawia, że jest często używany do walki z bólem wywołanym kolkami. Lek podawany jest domięśniowo w postaci roztworu do wstrzykiwania. Jeżeli chcesz wiedzieć o nim więcej, to koniecznie przeczytaj ten artykuł!

Spasmalgon – stosowanie

Spasmalgon zawiera trzy substancje czynne, czyli metamizol, pitofenon i fenpiwerynę. Jest przeznaczony do podawania domięśniowego i wykazuje działanie rozkurczające mięśni gładkich przewodu pokarmowego, dróg żółciowych i moczowych oraz dróg rodnych. Działa również przeciwbólowo, ale jest raczej używany w leczeniu krótkoterminowym. Najczęściej spasmalgon podawany jest przy:

  • silnych kurczach żołądka;
  • bolesnych miesiączkach;
  • w przebiegu kamicy dróg żółciowych w przypadku kolki żółciowej;
  • kolce nerkowej;
  • kolce jelitowej;
  • skurczach dróg moczowych oraz pęcherza moczowego.

Spasmalgon – dawkowanie

Lek musi być podawany zgodnie z zaleceniami lekarza. Stosowany może być tylko w leczeniu krótkotrwałym i podaje się go domięśniowo. W przypadku pacjentów, którzy ukończyli 15 lat i mają masę ciała powyżej 53 kg, lek podaje się w ilości od 2 do 5 ml roztworu. Taką dawkę leku można powtórzyć po około 6 lub 8 godzinach. Należy pamiętać, że zalecana dzienna dawka metamizolu sodu to 3 g. Dawka dobowa nie powinna przekraczać 10 ml roztworu, co odpowiada 5 g metamizolu sodu.

W przypadku starszych pacjentów, osób o złym stanie zdrowia lub mających niewydolność nerek, dawkę trzeba zmniejszyć, ponieważ mogą one mieć wydłużony czas wydalania produktów metamizolu. U pacjentów z zaburzeniem czynności nerek trzeba unikać wielokrotnego podawania dużych dawek leku, ale jeżeli stosuje się go krótkotrwale, to nie ma konieczności zmniejszania dawki. Jeżeli wystąpią jakieś wątpliwości co do dawkowania, to należy skontaktować się z lekarzem.

Jeżeli nastąpiło podanie zbyt dużej dawki, to najczęściej można zaobserwować objawy toksycznego działania, które związane będą z układem krwiotwórczym i zaburzeniami jelitowymi. W najgorszych przypadkach może dojść do zaburzeń ośrodkowego układu nerwowego. W powyższych wypadkach pacjent musi być leczony objawowo w szpitalu. Jeżeli chodzi o kwestię pominiętej dawki leku, to szansa jest tutaj niewielka, ponieważ leczenie przeprowadzane jest przez personel medyczny. Jeżeli jednak jest podejrzenie pominięcia dawki, to trzeba poinformować o tym lekarza.

Spasmalgon – przeciwwskazania

Lek nie powinien być stosowany u części pacjentów. Wśród przeciwwskazań można wymienić osoby mające:

  • uczulenie na którąś substancję czynną leku;
  • nadwrażliwość na pochodne pirazolonu;
  • ciężkie zaburzenie pracy wątroby i niewydolność nerek;
  • niedrożności układu pokarmowego oraz rozdęcie okrężnicy;
  • zaburzenia związane z czynnością szpiku kostnego;
  • porfirię ostrą przerywaną;
  • niedobór dehydrogenazy;
  • choroby układu krwiotwórczego;
  • gruczolaka gruczołu krokowego stopnia drugiego i trzeciego;
  • niskie ciśnienie krwi;
  • problemy ze skurczem pęcherzyka żółciowego;
  • problemy ze skurczem pęcherza moczowego.

Leku nie należy też stosować:

  • u kobiet w ciąży i karmiących piersią;
  • u dzieci poniżej 15. roku życia.

Podczas leczenia spasmalgonem może dojść do reakcji anafilaktycznej, na którą są szczególnie narażone osoby:

  • chorujące na astmę;
  • cierpiące na przewlekłą pokrzywkę;
  • mające nadwrażliwość na barwniki i konserwanty;
  • mające nietolerancję alkoholu.

W czasie trwania leczenie jest ryzyko wstrząsu i agranulocytozy. Są one niezależne od dawki i bardzo trudno jest je przewidzieć, ponieważ mogą wystąpić zarówno po podaniu pierwszej dawki, jak i każdej kolejnej. Objawami jest wtedy między innymi gorączka, zapalenie gardła i ból przy przełykaniu. W tym wypadku należy przerwać podawanie leku i wezwać lekarza. W czasie podawania leku ważne jest regularne badanie krwi u osób, które miały w przeszłości choroby krwi.

Spasmalgon może też aktywować reakcje hipotensyjne, czyli spadki ciśnienia tętniczego. Szczególnie narażeni mogą być pacjenci:

  • z niskim ciśnieniem krwi;
  • mający zmniejszoną objętość wodno-elektrolitową lub odwodnienie;
  • z niestabilną czynnością skurczową serca;
  • z wysoką gorączką.

Pacjentów, u których są problemy z ciśnieniem, trzeba kontrolować od strony parametrów hemodynamicznych.

Spasmalgon – ciąża oraz laktacja

Nie ma danych, które dotyczą wpływu na ciąże, dlatego lek nie powinien być w czasie niej stosowany. Są dostępne badania, które nie wskazują, aby w ciągu pierwszych 3 miesięcy ciąży lek miał wpływ na zarodek. Powinno się jednak rozważyć korzyści, straty oraz zagrożenia, jakie lek może przynieść. W okresie trzech ostatnich miesięcy ciąży nie można podawać spasmalgonu, ponieważ może on nieść ryzyko powikłań u matki oraz dziecka.

Produkty leku mogą przeniknąć do mleka kobiet karmiących piersią. Nie można wykluczyć ryzyka dla niemowlęcia. Dlatego należy unikać regularnego podawania leku w okresie karmienia piersią. Jeżeli podano go jednorazowo, to matkom należy zalecić zbieranie oraz wylewanie pokarmu przez 48 godzin od podania leku.

Spasmalgon – prowadzenie pojazdów

Lek spasmalgon  może wywoływać zawroty głowy oraz zaburzenia widzenia, dlatego należy unikać prowadzenia pojazdów w czasie leczenia. Pacjent nie powinien również obsługiwać w tym czasie maszyn. Lek powoduje zaburzenia widzenia i może osłabić koncentrację i szybkość reakcji w sytuacjach nieoczekiwanych.

Spasmalgon – działania niepożądane

Jeżeli wystąpią działania niepożądane, to należy jak najszybciej zwrócić się o pomoc do lekarza. Szczególnie jeżeli wśród objawów będzie:

  • złe samopoczucie;
  • gorączka;
  • zmęczenie;
  • problemy z apetytem;
  • ciemny mocz;
  • zażółcenie skóry;
  • zażółcenie białkówek oczu;
  • swędzenie;
  • wysypka;
  • ból górnej części brzucha.

Tak jak w przypadku przyjmowania każdego leku, mogą podczas leczenia wystąpić działania niepożądane. Wśród tych występujących niezbyt często, czyli 1 raz na 1000 pacjentów, można wymienić:

  • wysypkę polekową w postaci okrągłych, płaskich, fioletowych do ciemnoczerwonych pęcherzy;
  • spadek ciśnienia krwi;
  • kołatanie serca;
  • przyspieszony rytm serca;
  • sinicę.

Zdecydowanie rzadziej, bo u 1 na 10000 pacjentów, występują:

  • leukopenia, czyli zmniejszenie liczby białych krwinek, co może doprowadzić do zmniejszenia odporności;
  • wysypka grudkowa;
  • reakcje anafilaktyczne, które występują głównie w ciągu kilku pierwszych godzin po podaniu leku. Objawiają się głównie zmianami skórnymi lub zmianami błony śluzowej. Może pojawić się też duszność i dolegliwości jelitowe.

Jeszcze rzadziej zdarzają się:

  • agranulocytoza, czyli zmniejszenie liczby granulocytów;
  • trombocytopenia, czyli zmniejszeni liczby płytek krwi;
  • niedokrwistość hemolityczna;
  • niedokrwistość aplastyczna.

Zdarzają się też skutki niepożądane, których częstotliwość nie jest określona. Są to:

  • wrażenie suchości w jamie ustnej;
  • nudności, wymioty, bóle brzucha, biegunka, zaparcie;
  • złe samopoczucie;
  • zaburzenia widzenia;
  • zatrzymanie moczu;
  • zapalenie wątroby;
  • zażółcenie skóry;
  • zażółcenie białkówek oczu;
  • zwiększona aktywność enzymów wątrobowych we krwi.

Jeżeli wystąpią powyższe objawy, to należy jak najszybciej poinformować o tym lekarza lub pielęgniarkę.

Spasmalgon – jak go przechowywać?

Lek trzeba przechowywać w miejscu, które będzie niedostępne dla dzieci. Temperatura miejsca przechowywania nie powinna przekraczać 25°C. Po upływie terminu ważności nie wolno stosować leku. Nie należy utylizować leku poprzez wrzucenie go do kanalizacji i domowych pojemników na śmieci. Najlepiej będzie zapytać farmaceutę, w jaki sposób pozbyć się leków, które nie będą używane. Dzięki takiemu podejściu chronione będzie środowisko.

Spasmalgon – jak wygląda?

Spasmalgon to jasnożólty roztwór. W opakowaniu znajduje się zwykle 10 ampułek, które wykonane są z brązowego szkła, w każdej z nich jest 5 ml roztworu do wstrzykiwań. Całość zamknięta jest w blistrze z folii PVC.

Spasmalgon podawany powinien być wyłącznie przez lekarza. Jeżeli pojawią się skutki niepożądane, to koniecznie trzeba je zgłosić do lekarza. Jest to lek bardzo pomocny w walce z bólem, stąd popularność jego stosowania.


Zobacz też:
Archiwum: luty 2024