Drotaweryna znajduje zastosowanie szczególnie w przypadkach konieczności zmniejszenia skurczu mięśni gładkich niezależnie od ich położenia. Jak dokładnie substancja wpływa na przewód pokarmowy i stany skurczowe? Poznaj wskazania do stosowania drotaweryny.
Lek może występować w dwóch postaciach – jako tabletki powlekane i roztwór do wstrzykiwań. Popularnym preparatem, który znaleźć można w każdej aptece, jest No-spa oraz No-spa max. Można nabyć ją bez konieczności okazania recepty. Działanie drotaweryny dotyczy przede wszystkim stanów skurczowych mięśni przy rozmaitych schorzeniach organizmu. Jak dokładnie działa chlorowodorek drotaweryny, jakie są przeciwwskazania oraz ewentualne działania niepożądane w wyniku jego stosowania? Dowiedz się, jaka dawka substancji będzie dla ciebie odpowiednia, by móc bezpiecznie stosować środek.
Czym jest drotaweryna?
Drotaweryna jest pochodną papaweryny, która wykazuje silne działanie rozkurczające. Stosuje się ją w celu rozkurczu mięśni gładkich głównie w drogach żółciowych, układzie moczowo-płciowym, układzie pokarmowym czy układzie krążenia. Dzięki jej wpływowi na rozszerzanie naczyń krwionośnych dochodzi do szybszego przepływu krwi i jej docieraniu do tkanek.
Mechanizm działania drotaweryny
Substancja czynna drotaweryny wykazuje korzystny wpływ na mięśnie gładkie przewodu pokarmowego, a także stany skurczowe mięśni gładkich dróg żółciowych. Działanie spazmolityczne leku to efekt blokowania enzymu fosfodiesterazy, który odpowiada za proces hydrolizy cAMP do AMP. Zwiększenie stężenia tego pierwszego powoduje liczne przemiany w organizmie. Drotawertyna wykazuje również działanie antagonistyczne względem jonów wapnia.
Drotaverine – wskazania do stosowania
Środek ten zaleca się, jeśli występują stany skurczowe mięśni gładkich związane z chorobami, takimi jak:
- zapalenie pęcherzyka żółciowego;
- kamica nerkowa;
- zapalenie pęcherza moczowego;
- zapalenie przewodów żółciowych;
- kamica dróg żółciowych;
- kamica moczowodowa;
- zapalenie miedniczek nerkowych
- bolesne parcie na mocz;
- zapalenie brodawki Vatera.
Jako lek wspomagający można stosować drotawerynę w przypadku:
- wzdęć;
- zespołu drażliwego jelita grubego;
- spastycznych zaparć;
- choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy;
- zapalenia jelit, trzustki, okrężnicy, żołądka.
Substancję poleca się często kobietom, których dotyczy problem wyjątkowo bolesnego miesiączkowania. Okazuje się pomocna także przy zwalczaniu przewlekłej i uciążliwej migreny czy bólach naczyniowych.
Jak dawkować chlorowodorek drotaweryny?
Dawkę dobową leku należy ustalić na podstawie ulotki dołączonej do opakowania lub w trakcie konsultacji z lekarzem. Przyjmuje się, że najwyższa dawka drotaweryny w ciągu doby nie powinna przekraczać 120–240 mg, jednak nie należy zażywać jej jednorazowo. Dobrze jest podzielić substancję na 2 lub 3 mniejsze dawki. Istnieją istotne przeciwwskazania do jej podawania dzieciom, które nie ukończyły 12 lat. Natomiast u dzieci starszych dawka dobowa wynosi 160 mg i powinna zostać przyjęta w 2–4 porcjach w zbliżonych odstępach czasowych.
Przedawkowanie i sposób podania
Jeśli chodzi o doustne zażycie drotaweryny, nie ma znaczenia, czy zrobisz to w trakcie posiłku, czy niezależnie od niego. W przypadku podania dożylnego drotaweryna może zostać zaaplikowana przy ostrym napadzie kamicy żółciowej oraz nerkowej (wówczas dawka powinna wynosić 40–80 mg). Pamiętaj, że ostateczna dawka leku będzie zależeć od twojej masy ciała, wieku oraz chorób współistniejących.
Objawy przedawkowania substancji nie są bliżej znane. Dowiedziono jedynie w badaniach klinicznych, że niektóre przypadki przedawkowania wiązały się z wystąpieniem zaburzeń rytmu serca czy zatrzymania krążenia.
Substancje o podobnym działaniu i okres półtrwania
Za substancje czynne wykazujące podobne działanie uważa się:
- mebewerynę;
- papewerynę;
- skopolaminę;
- pitofenon;
- alweryna.
Po podaniu doustnym substancja wchłania się bardzo szybko. Najwyższe stężenie w osoczu zyskuje już w ciągu 60 minut od zażycia. Następnie w większości wiąże się ona z białkami osocza (głównie albuminami gamma oraz beta-globulinami). Do metabolizmu drotaweryny dochodzi w wątrobie. Na skutek pierwszego przejścia mniej więcej połowy podanej dawki do krążenia w niezmienionej formie. Okres półtrwania w przypadku tego związku to około 10 godzin. Drotaweryna niemal w całości jest usuwana z organizmu z trakcie 72 godzin od jej przyjęcia. Połowa wydalana jest z moczem, a część z kałem.
Gdzie znaleźć drotawerynę? No-spa max to popularny lek
Drotaweryna najczęściej występuje w postaci tabletek i najbardziej popularnym produktem jest w tym wypadku No-spa oraz jej silniejsza wersja – No-spa max. Lek ten znany jest wszystkim kobietom, które czasem lub stale cierpią na silne bóle brzucha m.in. w trakcie miesiączki. Co istotne, tabletki dostępne są bez recepty właściwie w każdej aptece, a nawet w sklepach wielobranżowych.
W jednej tabletce mieści się zwykle 40 mg lub 80 mg chlorkowodorku drotawerny, a substancją pomocniczą jest laktoza jednowodna. Jeśli dojdzie do przedawkowania No-spy, można spodziewać się takich reakcji, jak:
- zawroty głowy;
- bóle głowy;
- bezsenność;
- zaparcia;
- obniżenie ciśnienia tętniczego we krwi;
- reakcje alergiczne;
- kołatanie serca;
- nudności;
- wymioty.
Przeciwwskazania do stosowania drotaweryny
Pod żadnym pozorem nie stosuj tabletek czy preparatów z drotaweryną, jeśli cierpisz na alergię na jej substancję czynną lub substancje pomocnicze. Jeśli u pacjenta zachodzi podejrzenie niewydolności płuc, nerek czy układu krążenia, lek ten również nie jest wskazany. W przypadku osób cierpiących na zaburzenia rytmu serca, jak blok komorowo-przedsionkowy serca II i III stopnia, należy być szczególnie ostrożnym w dawkowaniu.
Nie powinno się stosować leku w ciąży, ponieważ przeprowadzone badania dowiodły, że przenika on przez barierę łożyskową w dość szybkim tempie, co może mieć negatywne skutki dla zdrowia płodu. Zabronione jest zażywanie drotaweryny zwłaszcza w trzecim trymestrze ciąży i w trakcie samego porodu. Mogłoby to doprowadzić do krwotoku okołoporodowego.
Nie przeprowadzono natomiast żadnych badań dowodzących wpływu substancji na laktację. Z tego powodu należy zachować wszelkie środki ostrożności przy zażywaniu leku w tym okresie.
Działania niepożądane leku rozkurczowego
W tym przypadku raczej nie występują skutki uboczne lub są one tak słabe, że nie do odnotowania. Zdarza się jednak, że drotaweryna powoduje:
- kołatanie serca;
- reakcje alergiczne (świąd, pokrzywka, wysypka);
- nudności;
- ból i zawroty głowy;
- bezsenność;
- hipotonię;
- zaparcia.
Lek formie roztworu do wstrzykiwań zawiera pirosiarczyn sodu, który także może wywoływać wstrząs anafilaktyczny albo kurczenie się oskrzeli.
Reakcje z innymi lekami i substancjami
Do wyraźnej interakcji może dojść w wyniku połączenia drotaweryny z lewodopami (stosowanymi w leczeniu choroby Parkinsona). Pierwsza obniża działanie tych ostatnich, ale za to wzmaga drżenie rąk u chorych i ból głowy. Takie objawy stanowią przeciwwskazanie do jazdy samochodem czy obsługi maszyn pod wpływem działania leku.
Drotaweryna to substancja wykazujące silne właściwości rozkurczające, dlatego tak chętnie stosowana jest przez kobiety przy bolesnych miesiączkach. W medycynie znalazła szerokie zastosowanie w przypadku schorzeń związanych z kurczeniem się mięśni gładkich. Środek jest dostępny bez recepty, jednak jak w przypadku każdego innego farmaceutyku, należy zachować rozwagę i ostrożność w jego stosowaniu. Odpowiednią dawkę trzeba ustalić na podstawie ulotki dołączonej do opakowania lub w trakcie konsultacji lekarskiej.
Zobacz też:
- Acard – zastosowanie, dawkowanie, działania niepożądane
- Metypred – jak działa i kiedy go stosować?
- Mesopral – zastosowanie, dawkowanie i przeciwwskazania
- Zyrtec – zastosowanie, dawkowanie, działania niepożądane
- Opokan – zastosowanie, dawkowanie, działanie niepożądane. W jakim celu się go stosuje?
- Sinecod – zastosowanie, dawkowanie, przeciwwskazania
- Octeangin – dawkowanie, sposób użycia, działania niepożądane. Kiedy można stosować lek Octeangin? Czy jest bezpieczny dla kobiet w ciąży?
- Klemastyna – wskazania, dawkowanie clemastinum, przeciwwskazania dla substancji czynnej. Istotne dane z ulotki leku
