Farmakologia

Ebrantil – zastosowanie, dawkowanie i przeciwwskazania. Zobacz, co trzeba wiedzieć o tym leku!

Ebrantil – zastosowanie, dawkowanie i przeciwwskazania. Zobacz, co trzeba wiedzieć o tym leku!

Ebrantil to lek zawierający substancję czynną urapidyl, która obniża ciśnienie krwi. Lek ten jest szeroko stosowany w leczeniu nadciśnienia tętniczego. Należy go przyjmować pod kontrolą lekarza. Dowiedz się, jakie jest jego dawkowanie i poznaj przeciwwskazania!

Ebrantil jest antagonistą receptorów α-adrenergicznych. Obniża skurczowe oraz rozkurczowe ciśnienie za pomocą zmniejszenia oporu obwodowego. Po podaniu nie dochodzi do zmiany tętna i rzutu minutowego serca. Lek działa obwodowo i blokuje postsynaptyczne receptory α1. Stosowany jest tylko w lecznictwie zamkniętym. Do jego metabolizacji dochodzi głównie w wątrobie. Urapidyl, czyli związek zawarty w leku, przechodzi przez barierę krew-mózg.

Ebrantil – do czego jest stosowany?

Ebrantil 25 stosowany jest w stanach nagłych, gdy dochodzi do nadciśnienia tętniczego, czli na przykład przełomu nadciśnieniowego. Używa się go w ciężkiej i bardzo ciężkiej postaci nadciśnienia i przy nadciśnieniu opierającym się innym rodzajom leczenia farmakologicznego. Podaje się go też w celu kontrolowanego obniżenia ciśnienia tętniczego w przypadku zwiększenia ciśnienia w trakcie trwania zabiegu operacyjnego lub krótko po nim.

Ebrantil – skład

1 ampułka roztworu zawiera 5 ml roztworu do wstrzykiwania, którego składnikiem jest 25 mg urapidylu (Urapidilum) w postaci chlorowodorku urapidylu.

Ebrantil – dawkowanie

Lek podawany jest dożylnie w stanach nagłego przebiegu nadciśnienia tętniczego. Wstrzykuje się wtedy od 10 do 50 mg urapidylu, należy to robić powoli i jednocześnie monitorować ciśnienie krwi. Obniżenie ciśnienia trwa zwykle około 5 minut. Jeżeli nie będzie reakcji organizmu, to należy powtórzyć procedurę.

Lek można podawać też za pomocą wlewu kroplowego lub z użyciem pompy infuzyjnej w celu utrzymania poziomu ciśnienia po wstrzyknięciu leku. Należy wtedy przygotować wlew kroplowy zawierający do 500 ml roztworu do infuzji np. 0,9% roztworu chlorku sodu, 5% lub 10% roztworu glukozy, należy również dodać 250 mg urapidylu. Maksymalne stężenie urapidylu w roztworze, który służy infuzji, nie może być większe niż 4 mg/ml.

Szybkość wlewu zależna jest od indywidualnej reakcji pacjenta podawany środek. Zaleca się, by początkowa dawka nie przekraczała 2 mg na minutę. Ważne jest, by podczas podawania leku pacjent był w pozycji leżącej. Można zastosować lek doustny o działaniu hipotensyjnym w czasie pozajelitowego podawania ebrantilu. Lek można podawać pozajelitowo przez okres do 7 dni, tego czasu nie należy przekraczać.

Przeciwwskazania oraz środki ostrożności

Ebrantilu nie powinno podawać się osobom, które mają nadwrażliwość na którykolwiek z jego składników. Nie powinno się go także stosować u pacjentów z wykrytym zwężeniem cieśni aorty lub przetoką tętniczo-żylną.

Szczególną ostrożność należy zachować u:

  • pacjentów, którzy mają niewydolność serca, która przyczynia się do uszkodzeń mechanicznych, zatorowości tętnicy płucnej lub zaburzenia czynności serca;
  • dzieci, ponieważ nie ma stosownych badań wykonanych na tej grupie pacjentów;
  • pacjentów z zaburzeniami czynności wątroby. Tutaj konieczne mogą być zmniejszone dawki;
  • pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek, może być konieczność zmniejszenia u nich dawki;
  • pacjentów w starszym wieku, ponieważ jest u nich inna wrażliwość na leki obniżające ciśnienie, dlatego konieczne będzie zmniejszenie dawki;
  • pacjentów leczonych cymetydyną;
  • pacjentów, którym wcześniej zostały podane inne leki zmniejszające ciśnienie. Trzeba poczekać na ich wpływ i dopiero potem podać odpowiednio zmniejszoną dawkę ebrantilu.

Farmakokinetyka

Lek podany dożylnie w ilości 25 mg urapidylu wywołuje dwie zmiany stężenia we krwi, są to:

  • faza początkowa;
  • faza końcowa;

Urapidyl w 80% wiąże się z białkami osocza ludzkiego in vitro. Słabe wiązanie z białkami osocza może być wytłumaczeniem tego, dlaczego nie są znane interakcje urapidylu z lekami, które wiążą białka osocza. Urapidyl przenika do łożyska kobiety. Lek metabolizowany jest głównie w wątrobie. Pacjenci w podeszłym wieku oraz chorzy z niewydolnością wątroby lub nerek są grupą szczególnego ryzyka.

Ebrantil – interakcje z innymi lekami

Składnik ebrantilu, czyli urapidyl może mieć nasilone działanie hipotensyjne przez:

  • stosowanie antagonistów receptorów alfa-adrenergicznych, czyli leków, które rozszerzają naczynia krwionośne;
  • odwodnienie, które spowodowane jest wymiotami lub biegunką;
  • alkohol.

Jednoczesne stosowanie leku z cymetydyną może doprowadzić do wzrostu stężenia urapidylu w surowicy

o 15%. Brakuje badań nad oddziaływaniem ebrantilu i inhibitorów konwertazy angiotensyny (ACE), dlatego nie powinny być one stosowane wzajemnie.

Ebrantil a ciąża

Lek w trakcie trwania ciąży można podawać tylko w nagłych i uzasadnionych wypadkach, ponieważ nie ma obecnie badań, które potwierdzają bezpieczeństwo płodu w pierwszym i drugim trymestrze ciąży. Dane co do trzeciego trymestru nie są na tyle jednoznaczne, by móc podawać lek bez obaw. Badania na zwierzętach nie wykazały, by lek miał zły wpływ na płód. Kobiety karmiące piersią nie mają przeciwwskazań co do przyjmowania leku.

Ebrantil a prowadzenie pojazdów

Ebrantil ma bardzo zróżnicowany wpływ na ludzkie ciało, ale w wyniku jego stosowania pacjent może mieć upośledzoną zdolność do prowadzenia pojazdów. Szczególnie widoczne jest to:

  • w początkowym okresie leczenia;
  • przy zwiększaniu dawki leku;
  • przy zmianie produktu na inny;
  • w przypadku picia alkoholu w czasie leczenia ebrantilem.

Ebrantil – wpływ na płodność

Badania przeprowadzano na szczurach, myszach oraz królikach i nie wskazywały one na negatywne działanie leku na płodność. Płodność zwierząt nie została upośledzona. Nie ma jednak dowodów na to, że badania przeprowadzone na zwierzętach mogą mieć odniesienie do ludzi. W przeprowadzonych badaniach długookresowych nie stwierdzono wpływu na gruczoły płciowe kobiet.

Ebrantil – czy działa mutagennie lub rakotwórczo?

Urapidyl nie ma właściwości mutagennych według badań, które przeprowadzone zostały na bakteriach, na ludzkich limfocytach i w teście metafazy szpiku u myszy. Badania nie dostarczyły informacji o rakotwórczym działaniu leku. Nie obserwowano żadnych zmian w badaniach klinicznych po podaniu dawek terapeutycznych.

Ebrantil – skutki niepożądane

Większość skutków niepożądanych to wynik nagłego zmniejszenia ciśnienia krwi. Powinny one ustąpić po kilku minutach. Jeżeli ich nasilenie będzie bardzo dużo, to należy rozważyć przerwanie leczenia. Wśród skutków niepożądanych można wymienić:

  • zaburzenia żołądka oraz jelit, które objawiają się nudnościami i wymiotami;
  • zmęczenie;
  • bóle głowy;
  • zawroty głowy;
  • odczuwanie psychicznego niepokoju;
  • zaburzenia układu rozrodczego;
  • zaburzenia układu oddechowego;
  • przekrwienie błony śluzowej nosa;
  • zaburzenia skóry oraz tkanki podskórnej, czyli nagłe pocenie się lub reakcje alergiczne.

Ebrantil – przedawkowanie

Wśród objawów przedawkowania można wymienić:

  • problemy z układem krążenia, czyli zawroty głowy, spadek ciśnienia i omdlenia;
  • problemy z ośrodkowym układem nerwowym, czyli zmęczenie i zmniejszona szybkość reakcji.

W przypadku przedawkowania chorego można ułożyć z nogami wysoko uniesionymi do góry. Jeżeli będzie to zbyt mało, to konieczne będzie wstrzyknięcie dożylne leku, który zwęża naczynia krwionośne. W nielicznych przypadkach podaje się dożylnie katecholamin.

Środki ostrożności dotyczące przygotowania leku do stosowania

Roztwór przygotowany do użycia jest stabilny przez około 50 godzin, gdy przechowywany jest w temperaturze od 15° do 25°C. Dla zachowania czystości najlepiej jest wykorzystać roztwór bezpośrednio po jego przygotowaniu. Można go stosować przez okres 50 godzin od przygotowania, ale warunkiem jest odpowiednie przechowywanie. Wszelkie pozostałości po niewykorzystanym produkcie należy zutylizować zgodnie z przepisami.
Ebrantil jest lekiem, który ma duże znaczenie w leczeniu nadciśnienia tętniczego. Jest to środek szeroko stosowany, który odpowiednio podawany przez lekarza nie powinien wywołać długotrwałych skutków ubocznych. Aby dowiedzieć się więcej, możesz zapoznać się z treścią jego ulotki lub zapytać o radę lekarza.


Zobacz też:
Archiwum: maj 2024