Baza leków

Spironol – wskazania do przyjmowania, skład i przeciwwskazania

Spironol to lek na receptę, który jest stosowany w przypadku zaburzeń pracy serca, nerek i wątroby. Sprawdź, co znajduje się w jego składzie i czy powoduje jakieś niepożądane skutki uboczne. Dowiedz się także o przeciwwskazaniach do stosowania i poznaj zalecane dawki.

Spironol – co to jest? 

Spironol to preparat przeznaczony dla osób, które zmagają się z obrzękami wywołanymi nieprawidłową pracą serca, nerek i wątroby. Lek ma działanie moczopędne, wpływa na zwiększenie objętości wody i sodu, a ponadto zatrzymuje w organizmie potas.

Lek ten jest dostępny w formie tabletek oraz tabletek powlekanych. Substancja czynna zawarta w leku to tzw. spironolakton. Poza nim w preparacie znajdują się: 

  • skrobia ryżowa; 
  • laktoza jednowodna; 
  • sodu laurylosiarczan; 
  • talk; 
  • magnezu stearynian,

W przypadku tabletek powlekanych w składzie są również:

  • karboksymetyloskrobia sodowa; 
  • hypromeloza; 
  • makrogol 20 000.

Spironol – zastosowanie

Spironol jest preparatem moczopędnym i oszczędzającym potas, który przepisuje się w następujących stanach i schorzeniach: 

  • zespół nerczycowy;
  • nadciśnienie tętnicze – dla pacjentów, którzy nie reagują wystarczająco na leczenie innymi środkami przeciwko nadciśnieniu;
  • zastoinowa niewydolność serca; 
  • wodobrzusze w przebiegu nowotworu złośliwego; 
  • marskość wątroby z obrzękiem i wodobrzuszem; 
  • hiperaldosteronizm pierwotny.

Spironol – dawkowanie i droga podania 

Lek przyjmowany jest doustnie, najlepiej stosować go w trakcie posiłku. Tabletki można pokruszyć, a w przypadku podawania dzieciom warto przygotować zawiesinę, która będzie łatwiejsza do przełknięcia. Dobranie odpowiedniej dawki leku leży w gestii lekarza i ma związek z przyczyną, dla której Spironol ma być przyjmowany.

  1. Osobom cierpiącym z powodu niewydolności serca, której towarzyszy obrzęk, zazwyczaj przepisuje się 25–200 mg na dobę. Konkretna dawka zależy od stanu zdrowia pacjenta. 
  2. Przy marskości wątroby z wodobrzuszem i obrzękiem wymagane jest ustalenie stosunku jonów sodu i potasu. W zależności od wyniku zalecana dawka Spironolu wynosi od 100 do 400 mg na dobę. 
  3. Zespół nerczycowy wymaga zastosowania dawki od 100 do 200 mg dziennie. 
  4. W przypadku ciężkiej niewydolności serca (klasy III i IV) leczenie rozpoczyna się od wdrożenia 25 mg na dobę. W razie konieczności dawkę można zwiększyć do 50 mg.
  5. Wodobrzusze występujące w związku z nowotworem złośliwym wymaga zastosowania 100–200 mg dziennie, a do 400 mg, jeżeli stan pacjenta jest ciężki. 
  6. Przy diagnostyce i leczeniu hiperaldosteronizmu lekarz zaleca zwykle przyjmowanie 400 mg Spironolu, przez okres 3–4 tygodni (lub 4 dni, w krótkotrwałym teście).Po potwierdzeniu hiperaldosteronizmu stosuje się dawki 100–400 mg, celem przygotowania do operacji. 
  7. Leczenie nadciśnienia tętniczego wymaga zastosowania dawki 25–100 mg. 

Zarówno w przypadku osób młodych, jak i seniorów, zalecane jest podawanie bardzo małych dawek leku. 

Spironol – przeciwwskazania do stosowania

Lek Spironol nie powinien być stosowany przez każdego pacjenta. Przeciwwskazania do przyjmowania preparatu, to m.in.: 

  • hiperkaliemia;
  • choroba Addisona; 
  • ciężkie choroby nerek; 
  • anuria (bezmocz); 
  • ostra niewydolność i zaburzenia czynności nerek; 
  • przyjmowanie eplerenonu albo innych leków moczopędnych, które oszczędzają potas; 
  • karmienie piersią; 
  • uczulenie na którykolwiek składnik leku. 

Jeśli chodzi o przeciwwskazania dla dzieci i młodzieży, leku nie powinni przyjmować ci, którzy doświadczają umiarkowanej lub ciężkiej niewydolności nerek.

Należy również stosować się do środków ostrożności zawartych w ulotce Spironolu. Należą do nich: 

  • trudności z oddawaniem moczu; 
  • ciężka niewydolność serca; 
  • ciąża; 
  • zaburzenia stężenia elektrolitów (potas, sód) we krwi. 

Spironol – możliwe działania niepożądane 

Niektórzy pacjenci stosujący lek Spironol zgłaszają działania niepożądane. Wszelkie skutki uboczne preparatów klasyfikuje się jako występujące bardzo często (>1/10), często (≥1/100 do <1/10), niezbyt często (≥1/1 000 do <1/100), rzadko (≥1/10 000 do <1/1 000), bardzo rzadko (<1/10 000). W przypadku niektórych działań niepożądanych częstość jest nieznana.

Po przyjęciu Spironolu bardzo często występuje przede wszystkim zwiększenie stężenia potasu we krwi. Do częstych skutków ubocznych należą: 

  • złe samopoczucie;
  • dezorientacja;
  • nudności i wymioty;
  • zawroty głowy; 
  • wysypka, świąd skóry; 
  • skurcze mięśni;
  • zaburzenia czynności nerek lub ich niewydolność; 
  • ból piersi i ich powiększenie (u mężczyzn).

Do niezbyt częstych skutków ubocznych zalicza się m.in.:

  • łagodne nowotwory piersi (u mężczyzn); 
  • ból piersi u kobiet;
  • alergia skórna (świąd, bąble);
  • wysypka lub pokrzywka; 
  • zaburzenia stężenia elektrolitów (wapń);
  • zaburzenia miesiączkowania.

Działania niepożądane, których częstość jest nieznana, to: 

  • zmniejszona liczba komórek, które uczestniczą w procesie krzepnięcia krwi;
  • zmiana libido; 
  • nieżyt żołądka; 
  • zaburzenia trawienia; 
  • wypadanie lub nadmierny wzrost włosów; 
  • zmniejszenie liczby białych komórek krwi; 
  • zmniejszenie liczby komórek zwalczających zakażenia.

Zobacz też:
Archiwum: marzec 2024