Baza leków

Polprazol – poznaj skład, zastosowanie i przeciwwskazania

Polprazol jest jednym ze skuteczniejszych preparatów medycznych, pomagających pacjentom uporać się z problemami ze strony układu pokarmowego. Sprawdź, kto może stosować Polprazol, jakie są przeciwwskazania do jego przyjmowania i potencjalne skutki uboczne. 

Polprazol – co to jest?

Polprazol jest wyrobem medycznym stosowanym najczęściej przy leczeniu chorób układu pokarmowego. Substancją czynną leku jest omeprazol. Zalicza się go do grupy inhibitorów pompy protonowej. Ponadto w składzie Polprazolu znajdują się również:

  • sacharoza; 
  • ziarenka ze skrobią kukurydzianą i sacharozą;
  •  sodu laurylosiarczan; 
  • disodu fosforan bezwodny; 
  • mannitol;
  • hypromeloza; 
  • makrogol 6000;
  • talk; 
  • polisorbat 80; 
  • tytanu dwutlenek (E 171); 
  • kwasu metakrylowego i etylu akrylanu kopolimer (1:1), dyspersja 30%;
  • otoczka kapsułki: żelatyna, indygokarmin (E 132), tytanu dwutlenek (E 171).

Polprazol – zastosowanie

Lek Polprazol może być stosowany zarówno przez dorosłych, jak i dzieci i młodzież. W przypadku pacjentów dorosłych stosuje się go podczas takich chorób i stanów, jak: 

  • owrzodzenie dwunastnicy (także w przypadku zapobiegania nawrotom owrzodzenia dwunastnicy); 
  • owrzodzenie żołądka (także w przypadku zapobiegania nawrotom owrzodzenia żołądka); 
  • terapii eradykacyjna Helicobacter pylori w chorobie wrzodowej; 
  • leczeniu owrzodzeń żołądka i dwunastnicy związanych z przyjmowaniem NLPZ; (a także przy zapobieganiu powstawaniu owrzodzeń żołądka i dwunastnicy związanych z przyjmowaniem NLPZ);
  • refluksowe zapalenie przełyku; 
  • leczenie objawowej choroby refluksowej przełyku; 
  • zespół Zollingera-Ellisona. 

Polprazol, podawany dzieciom powyżej 1. roku życia, stosuje się podczas: 

  • refluksowego zapalenia przełyku; 
  • zgagi i zarzucania kwaśnej treści żołądkowej w chorobie refluksowej przełyku. 

W przypadku dzieci powyżej 4 lat oraz młodzieży, Polprazol jest stosowany wraz z antybiotykami w leczeniu owrzodzenia dwunastnicy wywołanego przez H. pylori.

Polprazol – dawkowanie i droga podania

Polprazol jest lekiem w formie tabletek, przyjmuje się go doustnie, najlepiej rano i na czczo. Pacjenci, którzy mają trudności z przełykaniem, mogą otworzyć kapsułkę i połknąć jej zawartość lub zmiksować ją z sokiem. W ostateczności pacjenci mogą ssać (ale nie żuć) kapsułki, popijając płynem. 

Odpowiednie dawkowanie zależy od wieku i masy pacjenta, oraz problemów, z jakimi się boryka. Dawkę Polprazolu dobiera lekarz, po zapoznaniu się z przypadkiem.  

Polprazol – przeciwwskazania do stosowania

Większość leków, w tym także Polprazol, ma swoje przeciwwskazania do stosowania. Na szczęście nie ma ich wiele: 

  • ciąża i karmienie piersią;
  • stosowanie innego leku z nelfinawirem (środek antywirusowy);
  • uczulenie na jakikolwiek składnik leku.

Polprazol – możliwe działania niepożądane

Podobnie jak w przypadku każdego leku, Polprazol może nieść za sobą niepożądane działania. 

Częste skutki uboczne, które występują nie częściej niż u 1 na 10 osób, to: 

  •  ból głowy;
  • ból żołądka;
  • biegunki, zaparcia i gazy; 
  • nudności albo wymioty;
  • łagodne polipy żołądka.

Niezbyt częste skutki uboczne, czyli takie, które występują nie częściej niż u 1 na 100 osób, to: 

  • zaburzenia snu;
  • zawroty głowy;
  • senność;
  • uczucie mrowienia;
  • obrzmienie stóp i kostek;
  • wysypka skórna, pokrzywka, świąd;
  • zmiany w wynikach badań czynnościowych wątroby;
  • złe samopoczucie ogólne;
  • brak energii;
  • większe ryzyko złamań (kości biodrowej, nadgarstka albo kręgosłupa).

Rzadkie niepożądane działania, które występują nie częściej niż u 1 na 1000 osób, to: 

  • zapalenie błony śluzowej w jamie ustnej;
  • suchość w jamie ustnej;
  • zmiany odczuwania smaku;
  • reakcje alergiczne;
  • wysypka pojawiająca się podczas wystawienia skóry na słońce;
  • zmniejszenie liczby białych krwinek lub płytek krwi;
  • zmniejszenie stężenia sodu we krwi;
  • odczucie świstów oddechowych albo zadyszki;
  • pobudzenie, splątanie albo przygnębienie;
  • grzybica obejmująca jelita; 
  • żółtaczka;
  • łysienie;
  • mialgia lub artralgia;
  • śródmiąższowe zapalenie nerek;
  • zwiększona potliwość.

Bardzo rzadko, rzadziej niż u 1 na 10000 pacjentów, występują takie skutki uboczne, jak:

  • zmiany w morfologii krwi włącznie z brakiem białych krwinek;
  • agresja;
  • omamy;
  • ciężkie zaburzenia dotyczące wątroby prowadzące do niewydolności wątroby i zapalenia mózgu;
  • nagły początek ciężkiej wysypki, powstawania pęcherzy na skórze lub złuszczania skóry;
  • wysoka gorączka;
  • bóle stawów; 
  • zespół Stevensa-Johnsona;
  • osłabienie mięśni;
  • powiększenie piersi u mężczyzn.

Skutki uboczne, które występują z nieznaną częstością, to m.in.:

  • zapalenie jelit (prowadzące do biegunki);
  • zmniejszenie stężenia magnezu we krwi;
  • wysypka wraz z bólem stawów.

Zobacz też:
Archiwum: kwiecień 2024